Jeżeli naszym marzeniem jest zasilić szeregi policji w naszym kraju, trzeba przede wszystkim przejść pewną drogę i postępować zgodnie z ustalonymi procedurami. Jak dołączyć do tego szanownego grona w służbie kraju i wspólnie z innymi zacząć skutecznie zwalczać przestępczość?

Pierwszy etap – nauka

Nic nie zaczyna się od razu od praktyki. Nauka na policjanta również wiąże się przede wszystkim z nabyciem wiedzy teoretycznej, dzięki której można nabrać ogłady w temacie. Najlepiej będzie wybrać specjalną szkołę policyjną lub najpierw skorzystać z kursów rachunkowości, a nawet kursów komputerowych, psychologicznych, czy behawioralnych.

Warto także zapoznać się z obowiązującym prawem, prawami człowieka oraz obowiązkami obywateli w naszym kraju.

Sprawność fizyczna

Kolejna sprawa to oczywiście jak najwyższy poziom sprawności fizycznej. Można w tym celu zapisać się najpierw do szkoły sportowej, czy chociażby profilowanego liceum w tym kierunku. Sprawność fizyczna jest bardzo dobrze postrzegana, ponieważ przed dostaniem się do policji są przeprowadzane testy sprawnościowe. Im wyższy wynik, tym większa szansa, że otrzyma się swoją wymarzoną odznakę.

Służba wojskowa

Być może dobrze będzie także spróbować swoich sił w wojsku? Taka służba w siłach zbrojnych to świetny trening nie tylko dla ciała, ale przede wszystkim dla psychiki. Jest to dobry sposób na wzmocnienie i przygotowanie się na różne nieprzewidywalne, a czasem i ciężkie chwile i wydarzenia, w których trzeba zachować spokój i opanowanie.

W tym celu trzeba najpierw złożyć odpowiednie dokumenty do określonej jednostki. Trzeba załączyć swój życiorys oraz podanie, a także wszystkie świadectwa ukończonych szkół.

Dodatkowo należy uzupełnić określony z góry przez jednostkę kwestionariusz osobowy. Kiedy złoży się całą wymaganą dokumentację, wtedy będzie można przystąpić do procesu rekrutacyjnego.

Jak dostać się do policji? Egzaminy i testy

Jeśli posiada się już odpowiednie wykształcenie, należy zapoznać się z wymogami, które są niezbędne do tego, by uzyskać zgodę na przystąpienie do egzaminu pisemnego na funkcjonariusza policji. Lokalna jednostka policji to miejsce, w którym takie informacje są udzielane wszystkim kandydatom.

Kolejno należy zdać egzamin sprawnościowy. Zazwyczaj wiąże się on z badaniami odnośnie naszej spostrzegawczości, umiejętności zręczności oraz fizycznej wytrzymałości. Sprawdzany jest także słuch. Wszystkie testy przeprowadzane są przez szkoły policyjne oraz w ich murach. Wiąże się to z koniecznością pokonania przygotowanego wcześniej przez komisję toru przeszkód.

Jeszcze innym badaniem są testy na obecność narkotyków. Raz na jakiś czas będzie się zobligowanym do wykonania takich badań.

Trzeba także liczyć się z tym, że o możliwości pozostania policjantem będzie decydowała właściwa komisja lekarska. Zbada ona nasze ciało, by kolejno podjąć decyzję, czy dostanie się przepustkę do pełnienia służby.

Ostatnim etapem jest już tylko, albo aż rozmowa ze starszym oficerem, a także z psychologiem. Ten ostatni ma za zadanie określić nasze możliwości intelektualnej, a także przyjrzeć się bliżej naszym cechom osobowościowym. Ważne, by wykazać się szczerością, uczciwością, a także skłonnością do podejmowania odpowiedzialności za swoje zadania.

Rzadko zdarza się, by mieć możliwość pracy z idealnym szefem. Zazwyczaj ma się do czynienia z osobami problematycznymi i nie potrafiącymi jasno określić swoich wymagań i celów, a także możliwości, które będą wsparciem dla pracowników podczas wykonywania przez nich nałożonych im obowiązków.

Jeżeli jest się takim szefem, warto zadać sobie pytanie, co właściwie można zrobić, by zmienić swoje oblicze oraz większy tym samym wydajność swoich pracowników? By byli oni zadowoleni ze swojej pracy i nie chcieli odejść do konkurencji?

Emocje

Umiejętność trzymania swoich emocji na wodzy nigdy nie przychodzi sama. Trzeba się jej nauczyć, ponieważ ćwiczenie tutaj swojej własnej cierpliwości jest ważnym tego elementem. Właśnie od tego, jak kontroluje się swoje emocje będzie zależało, jak będzie się postrzeganym przez podwładnych. Czasem wystarczy pojedyncza sytuacja, w której wybuchnie się złością, by od razu zostać postrzeganym negatywnie i jako nie do końca zrównoważona osoba, która nie szanuje swoich pracowników.

Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie

Zawsze trzeba być przede wszystkim człowiekiem. Jeżeli pragnie się być postrzeganym pozytywnie i również z szacunkiem traktowanym, trzeba tym samym odwdzięczać się swoim pracownikom. Nie można za każdym razem podkreślać, że jest się przełożonym.

Lepiej będzie działać na zasadzie partnerstwa. Wtedy zysa się znacznie więcej- nie tylko szacunek, ale i poważanie. To wzbudzi u pracowników lojalność do firmy.

Aktualne informacje

By współpraca przebiegała sprawnie, trzeba zadbać o odpowiedni sposób komunikacji by wszystkie informacje były aktualne i przekazywane na bieżąco. Ważne, by wszyscy byli wtajemniczenie, dzięki czemu rozwieje się jakiekolwiek wątpliwości, a praca pójdzie sprawniej.

Co więcej, trzeba także prosić swoich podwładnych o to, by chcieli zadawać pytania. Uprzejme udzielanie odpowiedzi zostanie odebrane w pozytywnym świetle. Trzeba być świadomym tego, że pracownicy nie są wrogami, a sprzymierzeńcami.

Delegowanie obowiązków

Nigdy nie można innym osobom zlecać zajęć, których samodzielnie by się nie chciało nigdy podjąć. Trzeba być zainteresowanym tym, co robią pracownicy, jednak nie można pozwolić na to, by czuli się oni śledzeni. Warto po prostu pytać ich o realizację zadań i postępy, czasem wesprzeć radą, czy po prostu zapytać, czy wszystko jest w porządku. Trzeba dbać o swoją ekipę oraz o to, by podwładni byli świadomi swoich zadań i celów do osiągnięcia.

Sprawiedliwe traktowanie

Nie ma nic gorszego, jak faworyzowanie jednej, dwóch osób, kiedy w tym czasie inni są poniżani. Ważne, by wszyscy w zespole czuli się jednakowo. Wtedy uniknie się sytuacji szykanowania i nastawiania przeciwko sobie wielu osób. To powoduje, że praca przebiega nieefektywnie, a niektórzy mogą nawet złożyć wypowiedzenie.

Wzajemny szacunek jest podstawą do tego, by móc otwarcie mówić o swoich potrzebach, pomysłach itp. Respekt pozwala także stworzyć zgrany zespół, w którym każdy czuje się wart tyle samo, co inni, a to powoduje wykreowanie pozytywnej atmosfery w całej firmie.

Modelki nigdy nie mogą wyłącznie stać przed obiektywem i czekać na instrukcje od fotografa. Oczywiście dostają one pewne wskazówki na temat tego, czego dotyczy sesja i w jakim charakterze należy się na niej pokazać.

To jednak tylko jedna strona medalu. Liczy się tutaj ogromna kreatywność modelek, ponieważ właśnie od niej zależy, jak interesujące zdjęcia zostaną wykonane. Jeżeli pragnie się zwiększyć swoje szanse na pozostanie świetną i rozchwytywaną modelką, trzeba przede wszystkim zadbać o kilka podstawowych spraw, które mają na to największy wpływ.

Poznanie rynku

Na samym początku warto zacząć zapoznawać się z modą i oswajać z wszystkimi nowinkami i trendami w tej kwestii. Kiedy będzie przeglądać się zdjęcia, najłatwiej właśnie w ten sposób można zobaczyć, jak pozują modelki, jakie emocje przekazują, co robią ze swoimi rękoma, twarzą, ustami oraz oczami.

Koncentracja na oddechu

Być może wydaje się to niezwiązane z tematyka pozowania, niemniej jednak w takiej chwili można być bardziej zdenerwowanym, a to przyspiesza oddech. Skutkiem tego jest zatem także chwilowe wstrzymywanie oddechu, co na poszczególnych kadrach może nie wyglądać korzystnie. Trzeba być zawsze świadomym swojego oddechu i nie pozwolić, by jego tempo wyrwało się spod kontroli. Relaks jest tutaj jak najbardziej wskazany.

Naturalne pozowanie

Nigdy nie można przesadzać. Oczywiście zdarzą się postury, w których nadmierne wygięcie ramion będzie dobrze wyglądać, jednak zazwyczaj trzeba będzie postawić na naturalność. Kiedy jest się lekko przygarbionym, wygląda to bardziej naturalnie, a właśnie o taki efekt głównie chodzi. Gdy się stoi, trzeba rozłożyć ciężar swojego ciała w miarę równo, wtedy noga, na której jest mniejszy nacisk, będzie lekko odchylona. Tak przyjęta postawa pozwoli na uzyskanie efektywnych zdjęć.

Interesujące ujęcia powstaną również w momencie, kiedy zachowa się asymetryczność przy pozowaniu. Można w tym celu ustawić nogi pod różnym kątem i odchylić głowę.

Lepszy profil, niż en face

Lepiej nie ryzykować i nie patrzyć wprost w obiektyw aparatu. Należy do rzadkości stworzenie takiego kadru, w którym takie ustawienie twarzy wygląda korzystnie. Lepiej będzie patrzyć w obiektyw pod kątem. W tym celu warto przechylić nieco własny nos do góry albo na dół bądź na boki, natomiast spojrzenie powinno zawsze być skierowane w kierunku aparatu.

Warto także poćwiczyć przed sesją przed lustrem i upewnić się, w jakiej pozycji nasza twarz prezentuje się dobrze.

Światło

Odpowiednia postawa to jeszcze nie wszystko. Trzeba wziąć również pod uwagę kąt padania światła, by cień nie padał na naszą twarz i nie tworzył nieefektywnych cieni. Jeśli fotografowi zależy właśnie na takim ujęciu, będzie ono celowe, a co za tym idzie- kadry będą wyśmienite. Jeśli natomiast jest to raczej kwestia przypadku, może dojść do powtórzenia sesji albo jej przedłużenia.

Praktyka czyni mistrza

Najważniejsze, by jak najwięcej ćwiczyć. Tylko w ten sposób nabierze się odpowiedniej ogłady i oswoi z obiektywem. Ważne, by podczas każdej sesji słuchać swojego fotografa. On wie najlepiej, jak wychodzą zdjęcia, dlatego warto zrobić wszystko, co w naszej mocy, by spełnić jego oczekiwania.

Według najnowszych badań okazuje się, że z powodu słabych zdolności przywódczych, słabej motywacji, niskiego poziomu empatii, a także braku dopasowania do wykonywanej pracy na danym stanowisku najczęściej proces rekrutacyjny wypada przeciętnie. Zwracając uwagę na wspomniane kwestie można lepiej dobrać pracowników i mieć pewność, że wybór był trafny. Kiedy prowadzi się rozmowę rekrutacyjną, warto zwrócić uwagę także na zdolności interpersonalne kandydatów, a nie tylko na ich umiejętności oraz CV.

Dlaczego to takie ważne? Ponieważ umiejętności zawsze można poprawić. Charakteru i osobowości już jednak nie. Jak można przeprowadzić rekrutację, by wybrać najlepszych kandydatów na określone stanowisko?

Pytania o ukierunkowywanie firmy

Jedną z kwestii, którą warto poruszyć, jest na pewno pytanie o umiejętność wyznaczenia przez kandydata dalszego kierunku rozwoju firmy. Jakie kroki powinno podjąć przedsiębiorstwo? Czy kandydat byłby w stanie przekonać pozostałych pracowników do tego, że właśnie jego wizja jest najbardziej trafna i przemyślana? Można także zapytać, co w poprzedniej firmy było według szefa do poprawienia oraz jak z tym zadaniem poradził sobie pracownik. Dobrze będzie też dowiedzieć się, jakie zasady w firmie pracownik tolerował, a jakie były sprzeczne z jego przekonaniami.

Kolejne pytanie, jakie powinno paść, musi dotyczyć sytuacji, w której kandydat został przydzielony do nowych funkcji oraz do nowych obowiązków oraz sposobu poradzenia sobie z nimi.

Obiektywizm i dojrzałość kandydata

Następne pytania muszą dotyczyć kwestii związanych z dojrzałością emocjonalną kandydata, a także jego poziomem inteligencji w tym temacie. Czy potrafi ona zatem odpowiednio ocenić sytuację, emocje swoje i członków zespołu oraz pozytywnie na nie wpływać? Trzeba zatem posiąść wiedzę z tej tematyki i poprosić o opowiedzenie przez kandydata o jednym ze swoich konfliktów ze współpracownikiem, przyczyną sporu oraz o sposobie jego załagodzenia.

Dobrze będzie także dowiedzieć się, w jakich sytuacjach rekrutant wykazywał się odpowiednim taktem oraz dyplomatycznym podejściem oraz w jaki sposób próbował budować relacje z pozostałymi osobami w dawnej pracy.

Sposób motywowania siebie

Kiedy prowadzi się rozmowę rekrutacyjną, warto zadać pytania o pomysły kandydata na podnoszenie swoich kwalifikacji, a także sposób wykorzystania swojego potencjału z korzyścią dla firmy. Należy również poznać krótko- oraz długofalowe cele osoby rekrutowanej i zapytać o przykładową sytuację, w której postawił on sobie w swoim życiu pewien cel i dzięki przykładowym metodom i cechom pokonał wszelkie przeszkody, by tylko zdobyć cel.

Pytania odnośnie osobowości

Warto zadać pytania, które będą dotyczyły sprawdzenia osobowości kandydata, by był on w stanie sprostać zadaniom, jakie pojawią się na danym stanowisku. Na początku przyda się przeprowadzenie analizy stanowiska, by móc jak najbardziej obiektywnie ocenić wymagania, które będą niezbędne do tego, by właśnie na tym miejscu wykonać wszystkie zadania sukcesywnie.

Później można zapytać, czy rekrutant woli pracować samodzielnie, czy może w zespole, jaki preferuje sposób zarządzania i jak organizuje sobie pracę własną.

Portfolio to ważny dokument dla każdej modelki, który często znaczy znacznie więcej, niż sama rozmowa kwalifikacyjna. To właśnie w portfolio znajdują się zdjęcia, z których płynie cała prawda o sposobie zachowywania się modelki przez obiektywem, a także o tym, czy wygląda ona naturalnie.

W teczce ze zdjęciami można także znaleźć takie fotografie, na których widać dokładnie świadomość modelki odnośnie jej ciała oraz wygląd całej sylwetki. Dobrze jest oczywiście wykonać profesjonalną sesję, jeśli jednak jeszcze do tego nie doszło, można wykorzystać zdjęcia ze swojego prywatnego archiwum. Poniżej znajdują się wskazówki, jak stworzyć swoje wymarzone portfolio, które będzie miało większe szanse powodzenia.

Kolorowe czasopisma

Warto w tym celu posłużyć się gazetami i czasopismami, które kierują się modą. Są w nich dostępne liczne sesje zdjęciowe. Wystarczy przyjrzeć się pozom oraz mimice twarzy, a także sytuacji, w której modelka pozuje. Ważne, by z fotografii wyczytać emocje i cały przekaz, który niesie ze sobą zdjęcie. To jest właśnie ta świadomość, którą trzeba będzie ukazać osobiście na swoich prywatnych zdjęciach.

Jak jednak wykonać sesję? Jeśli jeszcze nie współpracuje się na stałe z żadną agencją, ciężko liczyć na jej pomoc w przygotowaniu portfolio. Wtedy najlepiej będzie poszukać profesjonalnego fotografa oraz poprosić go o pomoc w stworzeniu zdjęć dedykowanych właśnie do portfolio. Czasem można także trafić na agencję, która wspiera modeli niezależnych, wtedy często podaje ona namiary na fotografów, u których dobrze będzie wykonać sesję.

Profesjonalizm na pierwszym miejscu

Portfolio nie jest wyłącznie kilkoma wykonanymi w domu zdjęciami, które można sobie ot tak przesłać do agencji. Prawdopodobnie ulegną one szybkiej eliminacji i mogą również zostać uznane za obrazę dla statutu agencji. Aby tego uniknąć, warto zadbać o zdjęcia profesjonalne.

Zanim rozpocznie się sesję, należy ustalić jej wszystkie szczegóły z fotografem. Chodzi tutaj głównie o charakter zdjęć, a także o odpowiednie stroje i kompleksową stylizację. Im lepiej przyszła modelka porozumie się z fotografem, tym lepsze efekty uda się uzyskać. Wzajemne zrozumienie jest tutaj na pierwszym miejscu.

Wybór najlepszych zdjęć

Nie wystarczy wykonać sesję. Trzeba jeszcze pośród często setek, a nawet tysięcy zdjęć wybrać te, które będą najbardziej odpowiednie do portfolio. Warto podzielić je na kilka części. Powinno się wybrać kilka ujęć swojej twarzy, zdjęcia ukazujące całą sylwetkę, a także tylko 3/4 całego ciała.

Żeby uniknąć nudy, można zadbać o zróżnicowaną scenografię na zdjęciach, a także strojów i pozowania. Wtedy każde zdjęcie będzie zaskakujące, a ciekawość na temat następnego będzie stopniowo wzrastać.

Ile zdjęć w portfolio?

Nie można na pewno przesadzać z ilością. Najlepiej, jeżeli będzie to około dwudziestu zdjęć. Dobrze, gdyby były w ujednoliconym formacie 20 x 25 cm. Ich oprawa także wiele świadczy o kandydatce. Twarda forma albumu będzie tutaj optymalną i pożądaną opcją. By zaciekawić komisję, można zawsze przygotować kilka rożnych portfolio i na każdym castingu prezentować inne.

Zajmowanie stanowiska kierowniczego to nie tylko lepsza wypłata, ale także zdecydowanie więcej obowiązków i odpowiedzialności, nie wspominając już o kontaktach z podwładnymi i rozwiązywaniem wielu z nimi związanych problemów.

Może się także okazać, że nie będą oni zbytnio zainteresowani chęcią podejmowania zada, które zostają im zlecone bądź wcale ich nie realizują. Wtedy niektórzy kierownicy po prostu czują w powietrzu wiszącą nieczystą i napiętą atmosferę oraz brak poważania ich osoby ze strony pracowników. Jak zatem umiejętnie zarządzać, by podwładni znali swoje obowiązki i sumiennie je wypełniali?

Miły i uprzejmy ton

Każde polecenie nigdy nie może brzmieć jak rozkaz. Powinno raczej przypominać prośbę, aczkolwiek stanowczą. Wyrażając w ten sposób polecenia przełożony jest postawiony w całkiem innym, pozytywnym świetle. Co więcej, pracownik czuje się poważany i szanowany.

Kiedy natomiast polecenia wychodzą z ust kierownika przepełnione jadem i złością, taki obraźliwy ton zniechęca innych do działania i może nawet skończyć się zwolnieniem pracowników na ich własne życzenie. Szacunek to podstawa każdej relacji z drugim człowiekiem.

Zwroty grzecznościowe

Nigdy nie można w żadnej rozmowie zapominać o stosowaniu zwrotów grzecznościowych. Kiedy poprosi się pracownika o pomoc lub podziękuje mu się za dobrze wykonane zadanie, wtedy będzie on miał świadomość, iż mimo niższego stanowiska jest traktowany z należytym mu szacunkiem.

Nie ma nic gorszego, jak utrata dobrego pracownika na rzecz konkurencji. Kiedy jednak zatrudnione osoby czują się jak słudzy, wtedy z pewnością odejdą do konkurencji. By nie zostać uznanym za gbura, trzeba koniecznie unikać obraźliwych zwrotów i nietaktownego nazewnictwa wobec pracowników.

Przejrzystość wypowiedzi

Żaden pracownik nie będzie dobrze pracował, jeżeli komunikaty kierowane w jego strony nie będą klarowne i w pełni zrozumiałe. W takich warunkach zwyczajnie mogą nie wiedzieć, co robić bądź wykonywać swoją pracę źle, mimo najszczerszych chęci. Im więcej nieporozumień w pracy, tym wolniej idzie działanie, a na tym cierpi całą firma, czyli wszyscy pracownicy.

Kiedy natomiast wiadomo, że wszystko z powodu niejasności ze strony kierownika, nikt nie ma ochoty z nim już więcej rozmawiać i zwracać się o wyjaśnienie, czasem z niechęci, czasem ze strachu. Dlatego im szybciej nawiąże się nic porozumienia, tym lepiej.

Cel polecenia

Żadne polecenie nie może być bezcelowe. Kiedy brakuje mu odpowiedniego uzasadnienia, może zostać odebrane opacznie. Kiedy natomiast jest jasny cel, pracownicy wiedza, jakie zasady panują w firmie i czemu służy ich działanie.

Gdy widać metę, człowiek zawsze wie, w jakim kierunku dąży i zna efekt, który musi zostać osiągnięty. Praca wtedy sprawia większą przyjemność, czas szybciej leci, a rezultaty są widocznie szybciej.

Czasem uzasadnienie pełni także funkcję wskazania pewnych braków i luk w danym zadaniu, dzięki czemu można znaleźć wspólnie lepsze rozwiązanie problemu. Jest jeszcze jeden plus jasnej sytuacji i celu. Pracownicy mogą wtedy sami organizować sobie pracę, ponieważ wiedzą, do czego dążą.