Chyba ciężko trafić na pracowników, którzy nie narzekają na swojego szefa. Należy to do rzadkości. Kiedy bowiem można było natrafić na sytuację, w której mówiło się o pracodawcy jako o lojalnym i kompetentnym człowiekiem na odpowiednim stanowisku? To prawdziwa rzadkość.

Jak można zostać dobrym szefem, by docenili nas pracownicy i widzieli w nas człowieka godnego szacunku i współpracy długofalowej?

Szacunek do pracowników

Nie ma nic ważniejszego, jak szacunek do swoich pracowników. Kiedy nadmiernie się ich krytykuje za błędy, które często samemu się popełnia lub po prostu źle traktuje się zarówno osoby na na niższych stanowiskach, takie sytuacje zapadają im doskonale w pamięć. Nigdy pod żadnym pozorem nie można również patrzyć na nikogo z góry. Poniżanie innych na pewno nie jest opłacalne. Nie tylko będą oni mniej efektywnie pracować, ale również mogą złożyć odpowiednią skargę bądź założyć sprawę w sądzie, jeśli zachowanie względem nich będzie rażąco naganne.

Uczciwość

Nie zdobędzie się zaufania i poważania wśród pracowników, jeżeli nie będzie się wobec nich uczciwym. Nierówne traktowanie, wywyższanie innych ponad resztę to zły wybór. Jeżeli pojawiają się jakieś problemy, trzeba poprosić pracownika na stronę i wprost powiedzieć, co ma się mu do zarzucenia. Oczywiście warto wykazać się odpowiednim taktem przy takiej rozmowie.

Układ między szefem a pracownikiem nie powinien opierać się całkowicie na dużej bliskości. Pewien dystans jest tutaj wskazany. W takim układzie pracownik musi mieć pewność wsparcia i bezpieczeństwa, a szef lojalności.

Szef jako wzór

Jeżeli pracodawca jest dla swoich pracowników wzorem, ponieważ jest zawsze punktualny, potrafi świetnie zorganizować sobie pracę oraz kieruje się sprawiedliwym osądem, wtedy jest dobrze postrzegany przez innych.

Co więcej, tylko przy zachowaniu takiej postawy może sam wymagać takich atutów od innych. W przeciwnym razie będzie się szybko znienawidzonym członkiem całego zespołu.

Ludzkie podejście

Nikt nie lubi, kiedy traktuje się go jako kogoś znacznie gorszego. Każdy z nas jest człowiekiem i każdy może popełnić błąd. Nawet maszyny się mylą. Trzeba o tym pamiętać i zachować chociaż krztę wyrozumiałości dla pracowników. Jeśli zatem zdarzy się nagła sytuacja, w której pracownik musi szybko opuścić firmę, warto pozwolić mu na to bez zbędnego kręcenia nosem.

Taką sytuacją może być chociażby narodziny dziecka lub jakieś inne wydarzenie, nie zawsze szczęśliwe. Są to ważne momenty w życiu, w których pragnie się towarzyszyć innej osobie. Również szef może kiedyś mieć taką konieczność, dlatego powinien pamiętać także o tej ludzkiej stronie swoich pracowników. To pewne, że będą oni wdzięczni za troskę i wyrozumiałość. Zapamiętają dobry gest i sami wspomogą szefa, kiedy tylko nadarzy się taka okazja.

Dodatkowa rada

Warto postarać się zachować w sobie powyższe cechy i spróbować zmienić chociaż odrobinę swój charakter. Być może wydaje się to niewiarygodne, ale pracownik lojalny jest prawdziwym darem i skarbem, którego nie można wypuszczać z rąk. Można w tym celu odwrócić pewne znane porzekadło, które w tym momencie będzie brzmiało: „Szanuj pracownika swego, bo zawsze możesz mieć gorszego”.

Często początkujący telemarketerzy zniechęcają się do takiego zajęcia, ponieważ potrafią pracować kilka dni, a nawet tygodni i nic nie sprzedać. Taki wynik może dziwić, jednak czasem trzeba nieco nad sobą popracować, by przekonać do siebie klientów. Setki wykonanych telefonów wcale nie muszą kończyć się fiaskiem.

Na takim stanowisku trzeba bowiem wciąż utrzymywać wysoki poziom motywacji oraz cieszyć się wykonywanym zajęciem. Jeżeli czerpie się z niego przyjemność i radość, jest to już połowa sukcesu. Co jednak zrobić, by zacząć zdobywać klientów oferowanych produktów lub usług?

Szybka reakcja na odmowę

Bardzo często po przedstawieniu się jako telemarketer można usłyszeć od razu komunikat z drugiej strony, że odbiorca jest zajęty i nie ma czasu na rozmowę. By jednak zwiększyć swoje szanse i prawdopodobieństwo, że odbiorca nie odłoży słuchawki, warto jak najszybciej poinformować go, że zajmie się mu tylko kilka minut, a w tym czasie usłyszy on o rozwiązaniach, dzięki których już niedługo skutecznie obniży ponoszone przez siebie koszty. Jest to tak zwany język korzyści, który może pomóc w złapaniu przez rozmówcę haczyka.

Każdy kolejny etap jest sukcesem

Kiedy tylko przebrnie się przez pierwszy etap i zainteresuje rozmówce swoją ofertą, jest to już naprawdę bardzo dużo. Nieczęsto można bowiem dotrzeć aż tak daleko. Od tego momentu jest już coraz bliżej do decyzji o chęci dokonania zakupów, co przekłada się oczywiście na premię lub prowizję właśnie dla telemarketera. Już w tym momencie wart przekazywać drugiej stronie atuty i zalety produktów, a także mówić językiem korzyści, czyli prezentować konkurencyjność oferowanego rozwiązania.

Typ klienta

Nie ma dwóch takich samych klientów. Każdy reaguje inaczej. Jeden może zacząć się śmiać, inny podejmie rozmowę od razu, a jeszcze inny może rzucić wulgaryzmem. Sytuacje są różne i liczy się tutaj duża elastyczność, dzięki której w każdym momencie będzie wiadomo, jak zareagować. Wykazanie odpowiedniego taktu i rozwagi jest tutaj niezwykle istotne.

Gdy rozmawia się z klientem gadułą, trzeba przede wszystkim pozwolić mu wyrzucić z siebie wszystkie myśli i przekonania. Cierpliwość może się bowiem opłacić. Następny krok to przedstawienie oferty pod kątem informacji, które otrzymało się od drugiej strony.
Kiedy jednak trafi się na klienta niezdecydowanego, wtedy trzeba więcej czasu poświęcić na rozmowę z nim. Taki klient nie lubi samodzielnie podejmować decyzji. Woli, kiedy ktoś go kieruje i małymi krokami oraz z pomocą prostych pytań tłumaczy się mu ofertę i korzyści z niej płynące.

Zdarza się także rozmowa z klientami bezwzględnymi postępującymi z pewną dozą agresji. Im więcej jednak wtedy okaże się uprzejmości, tym bardziej zbije się z tropu takiego klienta, który zacznie się uspokajać.

Nie ma bowiem nic gorszego, jak odwzajemnianie się tym samym, czyli pełnią złości, ponieważ to może jedynie dodatkowo rozjuszyć drugą stronę, a napływ negatywnych emocji nigdy dobrze nie wróży, tym bardziej kiedy ma się do czynienia z osobą nieprzewidywalną.

Czasem prowadzi się rozmowę z klientem małomównym, z którym rozmowa potrwa znacznie dłużej, ponieważ trzeba wyłuskać z jego słów jego prawdziwe intencje i potrzeby, by móc stworzyć dla niego odpowiednią ofertę.

Ostatni typ klienta to klient racjonalny. Nigdy nie spieszy się on z decyzją, dlatego równie racjonalne argumenty są tutaj jak najbardziej wskazane.

Motywacja – bez niej ciężko przysiąść do książek, wkuć na pamięć odpowiedni materiał na klasówkę, czy większy sprawdzian, nie wspominając już o systematycznej nauce i aktywnym udziale w dodatkowych zadaniach w szkole. Kiedy jednak dziecko jest zmotywowane, znacznie lepiej radzi sobie w swoich obowiązkach, nie zalega z materiałem i odnosi na polu naukowym liczne sukcesu.

Nie ma dwóch takich samych dzieci i mało które potrafi na tyle samo się zmotywować, by rodzice nie mieli z nim najmniejszych problemów. W tym celu warto znaleźć motywację u dziecka.

Grunt to być pozytywnym

Nigdy nie można podejść do dziecka i zacząć mu grozić, że jeśli nie poprawi stopni w szkole, to będzie go czekać za to surowa kara. Takie działanie może i przyniesie chwilowe skutki, ale zastraszania nie można mylić z motywacją.

Lepiej będzie zatem samemu nastawić się pozytywnie i z takim podejściem rozpocząć rozmowę z dzieckiem. Gdy wspólnie z nim spróbuje osiągnąć się sukces na jakimś polu, wtedy będzie to najlepsze motywacja dla malucha oraz świetny sposób nauki wzajemnego szacunku. Warto także pomyśleć o zainstalowaniu w pokoju dziecka tablicy, na której będą wypisywane pozytywne cechy dziecka jako ucznia.

Dziecko musi mieć sposobności do odniesienia sukcesu

Rodzic może efektywnie wspomóc swoje dziecko w budowaniu u niego trwałej motywacji. W tym celu warto nagradzać swoją pociechę za każdy mały krok, który uda się mu wykonać i uświadamiać mu, że jest to droga ku wyżynom i wyższym celom. Dzieci muszą także mieć świadomość tego, jakie nadzieje pokłada się w ich działanie. Warto również zadawać im dodatkowe zadania domowe, jako nieobowiązkowe, aczkolwiek motywujące do zdobycia lepszych wyników.

Wzbudzenie ciekawości u dzieci

Aby dzieci mogły zainteresować się jakimś tematem bardziej, niż zazwyczaj, warto postarać się również samemu z odpowiednim entuzjazmem przedstawiać im wybraną dziedzinę nauki. Jeśli zatem w szkole pojawia się akurat temat, który jest dosyć nudny, najlepiej będzie poszukać ciekawszej formy przekazu, by prezentacja i omówienie wybranej kwestii przebiegało w ciekawy sposób. Kreatywność odgrywa tutaj pierwsze skrzypce. Jeśli znajdzie się odpowiednią metodą na pomoc dziecku w zrozumieniu nudnych zagadnień w formie zabawy, czy gry, nauka pójdzie sprawniej i przyjemniej.

System nagród

Już wyżej poruszono nieco ten temat. Warto jednak zgłębić się w tajniki prawidłowego nagradzania dzieci. W większej grupie szczególnie mocną motywację odczuwają dzieciaki, kiedy mają możliwość uzyskania nagród indywidualnych. W ten sposób kreuje się w nich również pewne wzorce zachowań, które ulegają utrwaleniu i zostają przyjęte jako całkowicie naturalne i oczywiste.

System nagradzania musi być jasny i przejrzysty. Gdy zasady są znane i zrozumiałe, łatwiej jest ich się trzymać i przestrzegać reguł.

Pochwały

Nic tak nie motywuje, jak pochwała. Czy to osobista, czy na forum przy wielu osobach, zawsze działa tak samo i podbudowuje osobiste poczucie wartości dziecka. Dowodem uznania może być także przygotowanie za systematyczna naukę o osiągnięte sukcesy odpowiedniego dyplomu gratulacyjnego dla rodziców. Taki dowód indywidualnej pracy dziecka to najwyższy zaszczyt, a także spory kopniak motywacyjny.

Ciężko nie trafić w swoim życiu przynajmniej na jedną osobę, która marzy o karierze w charakterze dziennikarza prasowego. Jest to jednak zawód obarczony koniecznością posiadania wielu językowych umiejętności, szczególnie związanych z wiedzą na temat pisania spójnych i składnych artykułów, jak i darem do przelewania swoich myśli na papier w sposób zrozumiały dla czytelników.

Co więcej, trzeba jeszcze umieć znaleźć samodzielnie tematykę, o której będzie się pisać oraz wiele mobilizacji do tego, by stworzyć unikatowy, niepowtarzalny, a zarazem przykuwający uwagę artykuł. Nie można jednoznacznie powiedzieć, że wszystko zależy od talentu. Warsztat dziennikarski jest tutaj znacznie ważniejszy. Jak zatem będzie można go podszlifować?

Pisanie pamiętnika

To oczywiście pierwszy krok, dzięki któremu można rozpocząć praktyczne ćwiczenia pisarskie. Taka forma ćwiczeń nie tylko pozwala nabrać pewnej elastyczności w pisaniu, ale również nabrać dystansu do wielu osobistych problemów oraz pozwolić sobie na spojrzenie na nie z pewnej perspektywy. Oczywiście nikt nikogo nie zmusza do tego, by zacząć pokazywać swoje wpisy w dzienniku osobom postronnym. Na prezentowanie swoich tekstów przyjdzie czas później.

Szkolne gazetki

Dlaczego by nie zacząć swojej dziennikarskiej kariery już w szkole? Jeśli tylko właśnie na tym etapie dorastania odkryje się swój talent i zamiłowania, warto podjąć się pracy na rzecz szkolnej gazetki.

W takim czasopiśmie trzeba odpowiednio dobrać tematykę, a także postarać się o wysokiej jakości treści, ponieważ działa się po marką własnej szkoły. Szkolne dziennikarstwo jest ponadto dodatkową aktywizacją samego siebie, a takie ponadprogramowe działania są niezwykle wysoko cenione przez nauczycieli.

Co więcej, być może za ich protekcją i znajomościami z innymi gazetami nasze artykuły zostaną opublikowane szerszej publiczności? Swoją pracę można kontynuować również w starszym wieku jako uczeń szkoły średniej lub student.

Dziennikarstwo obywatelskie

Warto rozejrzeć się wokół. Często bowiem można znaleźć oferty lokalnych gazet, które pozwalają na praktykowanie dziennikarstwa obywatelskiego. Raczej nie można oczekiwać po takich gazetach wynagrodzenia za swoją pracę, niemniej jednak uzyska się inne korzyści w postawi publikacji swoich tekstów.

Można pisać o lokalnych problemach miasta, zająć się tematyką promowania wydarzeń kulturalnych. Jeśli tylko nadarzy się okazja, warto także spróbować swoich sił w wywiadzie z interesującą osobistością.

Praktyki i staże

To jednak nie koniec możliwości, które pozwalają na zdobywanie doświadczenie w dziennikarskim fachu. Warto także postarać się o staż lub praktyki w jednej z gazet. Warto oczywiście mierzyć wysoko i startować do ciekawych o szerokim zasięgu czasopism, ale nie można gardzić także mniejszymi gazetami.

Dzięki temu nabierze się właściwego doświadczenia i zobaczy, jak fach dziennikarski wygląda „od kuchni”. Wiąże się to z dużą aktywnością i zaangażowaniem, jednak gra warta jest świeczki. Jeśli otrzyma się szansę na staż, nie można jej zmarnować. Będzie to bowiem przepustka dla nas do dalszej kariery dziennikarskiej.